flix.gr
15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ολοι για κούρεμα στη Μπάμπι!Του Μανώλη Κρανάκη
Η ίσως πιο συναρπαστική ηρωίδα του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι τρανσέξουαλ, κατάγεται από τις Φιλιππίνες, εργάζεται ως κομμώτρια στην Αθήνα και μέσα σε μια ώρα κινηματογραφικού χρόνου λέει περισσότερα για τη μετανάστευση, την ταυτότητα και την κρίση στην Ελλάδα απ' όλες τις ελληνικές ταινίες του Φεστιβάλ μαζί. Μερικά ντοκιμαντέρ δεν χρειάζονται περίτεχνη κάμερα, αυστηρή διεύθυνση φωτογραφίας, επίμονη και πολύχρονη παρατήρηση, κινηματογραφική διαδρομή τεκμηρίωσης ή χρήματα, για να είναι απλά σπουδαία. Ενα από αυτά είναι το «Roughcut» της Ελιάνα Αμπραβανέλ που θα κάνει την πρεμιέρα του στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο τμήμα «Μικρές Αφηγήσεις», την ίδια στιγμή που θα μπορούσε να ανήκει σε οποιοδήποτε τμήμα του Φεστιβάλ, σε αυτό των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στο τμήμα Μουσική & Χορός, στις Οψεις του Κόσμου, στα Πορτρέτα: Ανθρώπινες Διαδρομές, σχεδόν και στο τμήμα Κοινωνία και Περιβάλλον... Αν θέλει κάποιος να περιγράψει απλά το «Roughcut», τότε μπορεί να πει πως είναι ένα μικρό στιγμιότυπο στη ζωή της Μπάμπι, μιας τρανσέξουαλ φιλιππινέζας μετανάστριας από τις Φιλιππίνες που ζει στην Αθήνα δουλεύοντας ως κομμώτρια προκειμένου να μπορεί να συντηρεί την οικογένειά της - τη μητέρα, το σύζυγο και τον εξάχρονο γιό της. Μέσα στη χειροποίητη φτιαξιά του, όμως, το ντοκιμαντέρ της Ελιάνα Αμπραβανέλ είναι χωρίς καμία υπερβολή ένας ολόκληρος τεράστιος και θαυμαστός κόσμος, χτισμένος από τα υλικά που φτιάχνονται οι μικρές, αθέατες μα τόσο συναρπαστικές ιστορίες ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα μας, όπως για παράδειγμα σε ένα μικρό διαμέρισμα της Αθήνας οπου λειτουργεί και ως κομμωτήριο και όπου καθημερινά - ανάμεσα σε ψαλίδια, χτένες και πιστολάκια - εκτυλλίσσεται σε μικρογραφία όλη η κοινωνικοπολιτικοοικονομική διάσταση ενός ξένου που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. Μόνο που όχι όπως μπορεί να φανταζόσαστε, σαν ακόμη μια, δηλάδη, τυπική ιστορία μιας τρανσέξουαλ ή μιας μετανάστριας... Γιατί η Μπάμπι δεν είναι μια τυπική μετανάστρια, ούτε μια τυπική τρανσέξουαλ, όπως και το «Roughcut» δεν είναι μόνο ένα ντοκιμαντέρ για την ταυτότητα ή τη μετανάστευση. Κομμώτρια, μητέρα,, σοουγούμαν, σύζυγος, δασκάλα, κόρη, μα πάνω απ' όλα μια συναρπαστική γυναίκα, η Μπάμπι ανοίγει την πόρτα της στην κάμερα της Αμπραβανέλ για να μοιραστεί μαζί της προσωπικές στιγμές εν ώρα εργασίας, όταν μιλάει με το γιο της στο skype, την προτετοιμασία ενός μουσικοχορευτικού σόου της κοινότητας των Φιλιππινέζων στην Αθήνα... Κυρίως, όμως, εξομολογείται την αγωνία της πως όσο κι αν θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα της, ζει με το φόβο πως όταν θα σταματήσει να είναι αυτή που συντηρεί την οικογένειά της κανείς δεν θα την αγαπά. Σκηνοθετώντας σχεδόν η ίδια το ντοκιμαντέρ της, η αεικίνητη, ξέφρενη και σε στιγμές σπαρακτική Μπάμπι αφήνει όλο το πεδίο ελεύθερο στην Αμπραβανέλ να την κινηματογραφήσει σαν μια σταρ του σινεμά, σαν μια ηρωίδα ενός κλασικού μελοδράματος σε ένα χειροποίητο ντοκιμαντέρ που με αφοπλιστική ειλικρίνεια και αναζοωγονητική ελαφρότητα αναθεωρεί κάθε βαρυσήμαντη έννοια της ξενιτιάς, την ανοχής της σεξουαλικής ταυτότητας, της μετανάστευσης, της αποδοχής της διαφορετικότητας, της οικονομικής κρίσης πετυχαίνοντας να καταγράψει τη βαθύτερη ουσία όλων των παραπάνω και να καταλήξει σε ένα απολαυστικό πορτρέτο μιας υπέροχης γυναίκας που εκτός από κομμώτριά σου θα ήθελες πάση θυσία να είναι φίλη σου. |
15th Thessaloniki Documentary Festival: Let’s all get a haircut at Bambi’s!
By Manolis Kranakis
Perhaps the most fascinating leading lady at the 15th Thessaloniki Documentary Festival is transsexual, comes from Philippines, works as a hairdresser in Athens, and within an hour of cinematic time talks more about immigration, identity and the economic crisis in Greece, than all the Greek movies featured at the Festival. Some documentaries don’t need artistic filming, strict photography, intense and long observation, cinematic documentation course or money to be simply great. One of these documentaries is Eliana Abravanel’s “Roughcut” which premiered in the “Stories to Tell” section of the 15th Thessaloniki Documentary Festival. It could however participate in any other festival section: Human Rights, Music, Views of the World, Portraits: Human Journeys, or even in Habitat… “Roughcut” could be simply described as a small capture of Bambie’s life, a transsexual Filipino immigrant who lives in Athens working as a hairdresser, in order to support her family: her mother, her husband and her six-year old son. Although “hand-made”, Eliana Abravanel’s documentary is without exaggeration an entire wonderful world, built from the same materials as the small, invisible but fascinating stories of the people around us. In a small Athenian apartment, also operating as a hairdresser’s salon, everyday - among scissors, combs and hairdryers - you can watch the social-political-economical aspect of an immigrant living and working in Greece unfolding. However, it’s not presented as another typical story of a transsexual or an immigrant, as you might think… Because Bambie is not a typical transsexual or typical immigrant, as “Roughcut” is not a typical documentary about identity or immigration. Hairdresser, mother, snowwoman, wife, teacher, daughter, but above all, a fascinating woman, Bambie lets Abravanel in, in order to share personal moments while working, while talking to her son on Skype, while organising a musical for the Filipino community in Athens… Primarily though, she confesses her concern: no matter how much she craves to return to her home, she fears that when she stops being the one supporting her family, no one will love her. Practically directing her own documentary, restless, wild and at times heart-breaking Bambie gives Abravanel the freedom to film her as a film star, as the heroine in a classic melodrama, in a hand-made documentary. A documentary with disarming honesty and refreshing lightness that redefines any serious meaning of immigration, sexual identity tolerance, variety acceptance and economic crisis, while succeeding in documenting the deepest essence of all the above, and concluding in enjoyably portraying a wonderful woman, who, apart from your hairdresser, you’d wish her also to be your best friend. *Translated by Eftyhia Koussi |
